اشعار ولی اله بایبوردی

با تقدیم سلام و احترام از وقتی که نوجوانی سیزده ساله بودم ، به سرودن شعر پرداختم ، چیزی در حدود چهل سال . یک ذوق و علاقه درونی بدون داشتن هر نوع مربّی و راهنمایی. اصولاً شعرهایم را با مطالعه کُتب متعدد می سرایم .هم بهانه ای است برای مطالعه و هم توفیقی است برای دسترسی به خزائنی از لغات و جملات. بسیار مسرور خواهم شد که اساتید بزرگوار و خوانندگان با ذوق نظرات خود را مرقوم فرمایند. به امید جلب رضایت خوانندگان گرامی. تقدیمی : شکوه ای داری کنی عفوی دلا کار ناپاکی ز پاکی ها جدا رحم کن افتاده دستی را بگیر خوب دانی کیفری باشد تو را